KREISEL dostosowuje swoją strategię zrównoważonego rozwoju w taki sposób, aby opisane poniżej zewnętrzne wpływy zmian klimatycznych i zrównoważonego rozwoju były adresowane w możliwie najbardziej konstruktywny sposób.
- Wpływ na produkty i sprzedaż
Pod wpływem publicznej dyskusji na temat zrównoważonego rozwoju zmienia się także świadomość ekologiczna w społeczeństwie. Klienci końcowi również chcą mieć swój wkład w świadomą ochronę środowiska i częściej wybierają produkty certyfikowane pod kątem emisji gazów cieplarnianych i przyjaznych dla klimatu.
- Postrzeganie produktów przez społeczeństwo
Wpływ firm jest postrzegany przede wszystkim przez pryzmat ich produktów, i tak też jest w przypadku zrównoważonego rozwoju. Efekt ten jest wzmocniony w związku ze zmieniającą się percepcją społeczną i może być wykorzystany w pozytywny sposób (np. przez osoby wywierające wpływ), ale wiąże się też z ryzykiem.
- Wpływ na logistykę
Krajowym i europejskim celom klimatycznym towarzyszą konkretne cele w zakresie redukcji emisji gazów cieplar-nianych w poszczególnych sektorach. Na przykład homo-logacja pojazdów użytkowych została powiązana z postępującymi normami emisji spalin, a w konsekwencji producenci zostali zobowiązani do przestrzegania docelo-wych poziomów emisji CO2.
- Przepisy dotyczące łańcucha dostaw
Niemiecka ustawa o łańcuchu dostaw początkowo dotyczy firm zatrudniających ponad 3000 pracowników i zobowiązuje je wewnętrznie oraz w całym łańcuchu dostaw do zapewnienia zrównoważonego rozwoju i poszanowania praw człowieka. Efektem tego jest nada-nie łańcuchom dostaw międzynarodowego charakteru, co może mieć wpływ także na mniejsze firmy. Podobne regulacje są obecnie przedmiotem dyskusji na szczeblu europejskim.
- Ustawa o ochronie klimatu
Ustawa (federalna) o ochronie klimatu wdraża na szczeblu krajowym cele paryskiego porozumienia o ochronie klima-tu i Europejskiego Zielonego Ładu. Nadrzędny cel, jakim jest neutralność klimatyczna, ma być osiągnięty przede wszystkim poprzez stopniowe zmniejszanie emisji gazów cieplarnianych i może być wspierany za pomocą różnych programów finansowania. W UE należy jednak wziąć pod uwagę różnice we wdrażaniu przepisów w ujęciu krajo-wym i tym europejskim.
- Podatki za CO2 w zależności od źródeł energii
Coraz częściej pojawiają się krajowe i europejskie przepisy opodatkowujące wykorzystanie energii o wysokiej emisji CO2. W niektórych krajach nie ma podziału na przedsiębiorstwa i konsumentów prywatnych.
- Strefy ekologiczne
W unijnym planie ochrony powietrza określono wartości graniczne dla zanieczyszczeń powietrza (zwłaszcza drob-nego pyłu). Przestrzeganie tych limitów jest obowiązkiem lokalnym i odbywa się m.in. poprzez tworzenie stref eko-logicznych (ponad 300 tego typu stref w 11 krajach euro-pejskich). W Niemczech jest to realizowane na podstawie federalnej Ustawy o kontroli imisji. Oczekuje się, że obejmie to nowe plakietki i rozszerzenie stref.
- BHP
Zgodnie z zasadami BHP należy m.in. mierzyć i ograniczać narażenie pracowników na działanie drobnych pyłów.
- Taksonomia
Od 2023 roku dostawcy usług finansowych i firmy związane z rynkiem kapitałowym będą zobowiązane do określania i raportowania odpowiedniego stopnia zrównoważenia (w zależności od obrotu/krajobrazu/roku obrotowego) swojej działalności gospodarczej na podstawie taksonomii ustanowionej przez UE; celem jest zapobieganie zjawisku nazywanemu „greenwashingiem” (pol. zielone kłamstwa). W perspektywie nawet 50 tys. firm w UE ma zostać objętych tymi działaniami, czym firmy znajdujące się na poziomie „upstream” i „downstream” będą odczuwać ich skutki już od 2023 roku.
- Zakazy dotyczące materiałów i produktów
Coraz częściej zakazuje się stosowania materiałów szkodliwych dla środowiska lub uznawanych za mało zrównoważone. W domyśle oznacza to także zakaz stoso-wania produktów, w których wykorzystano te materiały.
- Ochrona krajobrazu
Ochrona krajobrazu reguluje lub ogranicza wykorzystanie terenu. Powoduje to również konieczność zmniejszenia wydobycia surowców
